Siyah Kan

Geçen hafta Jean Christophe Grange’nin “Siyah Kan”ını okudum. Harika bir gerilim. Uzun zamandan beri okuduğum en iyi gerilim romanlarından biri.

Başından sonuna sürükleyici. Okuyucuya öyle bir tuzak kuruyor ki o ağın içine düşmemek imkansız. Anlatım bence çok iyi. O kadar iyi tanımlamalar yapmış ve ayrıntıları o kadar iyi vurgulamış ki o anı, o hisleri en gerçekçi haliyle yaşatıyor insana.

İnsanın saf ve temiz duyguları ile içindeki cani katili o kadar iyi kaynaştırmış ki okurken şüpheye düşmemek imkansız. Acaba bende mi dedirtiyor insana! Soluksuz okunuyor.

Gitgeller arasındaki dünyanın en derinliklerine inebiliyor. Ben kitabı okurken gözlerimi kapatıp o anı beynimde yaşadım. Kanın akışını, gözlerindeki korkuyu, korkudan terlemeyi, kapana kısılmışlığı, çaresizliği ve mükemmelliği… Anlar film şeridi gibi gözümün önünden geçti gitti. Her gözümü açışımda kalbim yerinden çıkacak gibi bir ritimle kareleri hatırlatıyordu.

Bence korku, gerilim tarzı seven okuyucular için kaçırılmayacak bir roman. Benim gibi bir amatöre bile kendisi ile ilgili yazı yazdırtıyor…

Bilge Keykubat
Ağustos 2009