Tarımın Ana Vatanında Yalnız Kalmış Ziraatçılar

Üniversitenin ilk günleri. Açıkçası bir belirsizlik hakim bütün benliğime! Kazandığımı söylediğim okulu söylediğimde çevremdekilerin tepkisi, dedikleri ve bakışları. Gözlerindeki o alaycı bakış! Ve benim onlara karşı duyduğum kin ve nefret. İnadına gideceğim bakışı da cabası. Güzel Türkiye’min belki de en büyük sorunlarından biri bana göre;“Tarımın ana vatanında yalnız kalmış ziraatçılar”. Üstüne okulun ilk günlerinde bölüm hocalarından birinin dediği “İş yok arkadaşlar Ziraat Mühendislerine, siz bölüm değiştirmeye bakın” lafı. Dediğim gibi hem de bölüm hocası ve bir Ziraat Mühendisi. Türkiye’nin acı gerçeği! En önemlisi bu psikoloji ile okula başlayan bir öğrenci, geleceğin bir Ziraat Mühendisi, Tarımın ana vatanındaki yalnız kalmış ziraatçılarından biri. Devleti tarafından dışlanmış yalnızlığa itilmiş bir halk kitlesinin yani çiftçilerin dertleriyle ilgilenmeye çalışan bir mesleğin parçası. Bunlar okula ilk başladığım zamanlardaki beynimin içindeki düşünce denizinin bazı dalgaları.

Okulu bitirdiğimde sığınacak ilk yerim tabiî ki Ziraat Mühendisleri Odamdan başka bir yer değildi. Bir heves gidiyorum oda şubesine kaydolmaya. Yıllar geçiyor iş hayatına başlıyorum. Artık odada aktif olma zamanı. Odamıza gidip geliyorum. Her yaştan insanla iyi anlaşan biri olarak herkesle sohbetim iyi. Ancak günler geçtikçe hep aynı insanlarla görüşüyorum artık odamda. Hep ağabeylerimi ablalarımı görüyorum. Ha bir de odadan medet uman üniversite öğrencisi birkaç kardeşimi. Sanırım Türkiye’min başka bir geçeği ile karşı karşıyayım. Türkiye’mdeki her dernek, sendika, parti, kulüp ve oda gibi benim odamda da gençler aktif değil. Oda ile ilgili karar alınacak gençler yok, oda genel kurulu yapılacak gençler yok, oda seçimleri yapılacak gençler yok, eğlence yapılacak gençler gene yok! Abilerimizin ablalarımızın başımızın üstünde yerleri var! Ancak geç meslektaşlarımızı da aramızda görmek istiyoruz artık! Büyüklerimize saygımız sonsuz, onların bilgilerine, tecrübelerine, fikirlerine ve en önemlisi desteklerine her zaman ihtiyacımız var. Ama ziraat mühendisleri odamızın devamını sağlamak için gençlere de ihtiyaç var. Bunda herkesin eşit suçu daha doğrusu ihmali var. Büyüklerimizin olduğu kadar geç meslektaşlarımızın da payı büyük.

Bilge KEYKUBAT
Ağustos 2009